Tasjesman

Volle trein. Een pracht van een negroïde man, waarschijnlijk Afrikaans, heeft zich ahw territoriaal ingesloten met tassen van allerlei aard en afmetingen. Ik neem hem op, in de bank schuin tegenover mij.

Heel netjes Europees gekleed, streepjeshemd, zwarte pantalon en glimmende zwarte schoenen. Zweetdruppels parelen nog op zijn voorhoofd waarschijnlijk t.g.v. zijn inspanningen om zijn bezittingen met zich mee te tornen. Veel van die plastic tasjes zouden absoluut in anderen gepast hebben waardoor het geheel , mijns inziens, makkelijker te managen viel . Swah(ili)! ....hem maakt het blijkbaar niets uit. Wellicht verankerd in zijn cultuur.
Opeens een luid gekrakeel afkomstig uit zijn broekzak. De man tovert zijn GSM tevoorschijn en de eerste tonen van een ontluikend Afrikaans gezang worden gesmoord. Daar waar het gezang nog interesse zou kunnen opwekken bij mij en de overige coupé-reizigers, werd zijn stem met de graagte van een orkaan ontvangen. De man buldert in het apparaat alsof hij verre vrienden wil toeschreeuwen. Daarbij wild gebaren makend. De mimiek van zijn gezicht vertoont niets verontrustends,integendeel. Een grijns van oor tot oor ontbloot zijn mooie gebit. De zon breekt door in zijn ogen. Waarschijnlijk een dierbare met wie hij nu belt. Veel "oe"-klanken en verwrongen medeklinkers bereiken mijn oor. Waar zou hij over spreken?. Niemand spreekt hem aan over zijn volume....ik ook niet. Ook dat hoort bij zijn cultuur denk ik dan maar. Den Haag Hollands Spoor...de man realiseert zich dat dit zijn bestemming is en "roept" nog snel even wat alvorenes zijn gsm weg te stoppen. Tasjes worden nu haastig maar trefzeker bijeen gegraaid en volledig in evenwicht stommelt de man naar het balkon van de trein. Ik kijk hem bij het uitstappen na. Denk
aan het oerhollandse volkslied...Van voor naar achter, van links naar rechts 4x....enz. Nee zeg ! WIJ hebben cultuur .....pfff.