Calamiteitenkoffie...

Inmiddels al redelijk ingeburgerd; calamiteitenkoffie op NS stations.

Vanwege reizigersongemak, zoals dat ook wordt omgeroepen, bieden wij vanuit Kioskverkoopunten de reizigers letterlijk en figuurlijk "Troost". Een geste welke in de ons omringende landen zijn weerga niet kent. Dus dat doet onze vervoerder goed. Ik hoor de lezer in deze denken...."ja, maar dat zijn extra inkomsten". Correct, maar het accent ligt nu op Service aan gedupeerde reizigers. De warme drank wordt doorgaans goed ontvangen; af een toe wat gemopper of geklaag doet daar verder niets aan af.
Maar nu....

De meeste stremmingen ontstaan niet door technische mankementen aan materieel op het traject of daaraan verbonden zaken, maar aan "technische mankementen" bij personen. Schreiend het feit dat het aantal dagen het jaar teld, statistisch bezien, ook het aantal zelfdodingen benaderd.
"......wegens een aanrijding met een persoon....." klinkt het dan hoorbaar luidt over het station. De reiziger wordt geïnformeerd. Vervolgens....." Door het onstane ongemak wordt u een kopje koffie of thee aangeboden in de Kiosk op dit station" Duidelijk toch.
Gratis! Hoe mooi wil je het hebben.
Vaste klanten, zelden-klanten en passanten vinden hun weg naar de Kiosk. Allen welkom. Allen gehaast maar ook allen in afwachting van hoe en nu verder. Acceptatie is het
sleutelwoord. Vervangend vervoer wordt geregeld. Niemand die zich nog realiseerd waardoor deze stremming is ontstaan. En zolang ons "sein" wel op groen staat, tappen wij kostenloos warme drank. Handig en suggestief hanteren we de zinsnede " wellicht een gratis kopje koffie of thee?" aangeboden door NS" (wat de service onderstreept maar ook onze kassa doet "rinkelen")
In geval van een zelfdoding of aanrijding met dodelijke afloop, promoot IK de "gratis" warme drank niet. De gratis warme drank verstrekking wordt herhaaldelijk omgeroepen als ook in bedekte termen de oorzaak. Dat volstaat, de mens is geïnformeerd. In dát voorkomende geval gaan ook hier commercie en dood hand in hand maar elders breekt de pleuris uit, wordt een vreselijke boodschap overgebracht , en neemt verdriet de overhand. Ik vraag onze klanten geen begrip voor de oorzaak van...., ik doe mijn werk goed zoals dat ook verwacht mag worden maar in het gestelde ben ik niet de promotor van onze warme dranken; ik schenk ze wel in , ik schenk een ieder zijn bakkie troost.

Ik schenk terwijl ik me bedenk dat er elders heel wat meer getroost moet worden.